Sir James Jeans wykazał, że gaz rozproszony w nieograniczonym obszarze i poddany siłom grawitacji jest niestabilny i ulega rozczłonkowaniu na olbrzymie chmury gazowe. Tak więc wskutek kondensacji pierwotnego gazu mogły powstać chmury o masie równej co najmniej kilku Słońcom każda. Ta krytyczna masa minimalna zasługuje na uwagę, ponieważ umożliwia dedukcję związaną ściśle z jądrem atomowym i nasuwa analogię, będącą zapewne czymś więcej niż zbiegiem okoliczności między makrokosmosem nieba i mikro- kosmosem cząstek. Kiedy się poszukuje, jak my w tym wywodzie, jednolitego schematu we wszechświecie materii, taka analogia jest przynajmniej czymś w rodzaju odręcznego szkicu, którego powiększenie daje Kosmos, a pomniejszenie atom.