Stosując to, co wiemy o turbulencji dzięki poczynionym na bierni obserwacjom gazowych protogalaktyk zmieniającego się wszechświata, niemiecki fizyk i kosmolog Carl von Weizsacker, zrekonstruował prawdopodobny przebieg zdarzeń. W kinetycznej teorii gazów tarcie wewnętrzne (lepkość) gazu dana jest przez jego gęstosc, prędkość cieplną cząsteczek oraz drogę swobodną między ich kolejnymi zderzeniami. Prędkości między różnymi częściami obracających się gazowych galaktyk wynosiły zapew- ne co najmniej 10 kilometrów na sekundę, natomiast prędkość cieplna cząsteczek w przeważających już wtedy dość niskich temperaturach nie sięgała prawdopodobnie 1 kilometra na sekundę.
ŚCIŚLE MATEMATYCZNE UJĘCIE
