Warstwa przejściowa, czyli zewnętrzna część jądra Ziemi wokół jądra właściwego, jest roztopionym żelazem. Może też ona zawierać ślady niklu i innych zanieczyszczeń, ale na przewagę żelaza wskazują dane chemiczne i fizyczne. Przekonująco proste jest też wyjaśnienie, dlaczego zestalone jądro właściwe to żelazo: ciężkie cząsteczki żelaza osadzały się w środku. Podobnie zachowywały się pierwiastki cięższe od żelaza, lecz na Ziemi jest tych pierwiastków zdecydowanie zbyt mało, by mogły wypełnić zestalone jądro właściwe, które — jak to wykazała w roku 1936 duńska badaczka L. Lehmann — ma promień 800 mil. Jej wyliczenia potwierdziły później dalsze dowody, łącznie z analizą fal uderzeniowych z eksplozji wodorowych na atolu Eniwetok w roku 1954. Dano natomiast dwa różne oszacowania gęstości materii w środku Ziemi: jedno 18 gramów na centymetr sześcienny, drugie tylko 16.
WARSTWA PRZEJŚCIOWA
