Epoka plejstocenu obejmuje wielkie zlodowacenia, kiedy lądolód wiązał ogromne ilości wody, która parowała z mórz i opadów na ląd, gdzie stawała się lodem. Badania w rejonie Zatoki Meksykańskiej dostarczyły szczegółowych informacji o przebiegu ostatniego wielkiego zlodowacenia w plejstocenie, tak zwanego okresu Wisconsin. Ustalono, że zlodowacenie Wisconsin osiągnęło maksimum przed 40 tysiącami lat, kiedy to związało dostatecznie dużo wody, by obniżyć poziom morza aż o 460 stóp. Zatem bez żadnego geologicznego wypiętrzenia dno Cieśniny Beringa zostało odsłonięte. Przy obniżeniu poziomu morza o 460 stóp między kontynentami powstać musiało suche przejście szerokości 1300 mil, przez które przez 80 tysięcy lat przeprawiały się swobodnie duże zwierzęta.
WIELKIE ZLODOWACENIE
