W dawniejszej praktyce oceanografia była kombinacją czterech nauk. Wchodziło w jej skład fizykalne badanie prądów i fal, geologiczne studium ukształtowania basenów oceanicznych i ich osadów, chemiczna analiza wody morskiej i rozpuszczonych w niej substancji oraz badanie biologiczne morskiego życia roślinnego i zwierzęcego. Ta ostatnia dziedzina jest więc raczej sztucznie odróżniana od biologii morza, która z definicji zajmuje się formami, funkcjami i dziejami roślin i zwierząt morskich, podczas gdy biooceanografia dotyczyłaby wzajemnego oddziaływania roślin i zwierząt oraz wód, prądów i osadów oceanicznych. Będzie to w przyszłości jeden z ważniejszych aspektów oceanografii, ponieważ ze względu na wzrost zaludnienia Ziemi właściwa eksploatacja zasobów morskich staje się sprawą kapitalnej wagi.
W DAWNEJ PRAKTYCE
