Na lądzie cofa się na północ granica wiecznego śniegu. W Skandynawii taje ziemia od niepamiętnych czasów pokryta śniegiem i lodem; znaleziono groty skał sprzed 1000 i więcej lat, kiedy po raz ostatni lato odsłoniło nagą ziemię.Ta nagość gruntu jest kolejnym czynnikiem sprawiającym ocieplenie. Widać to w rejonach podbiegunowych na półkuli zachodniej, gdzie granica wiecznego śniegu cofnęła się poważnie na północ. Kiedy ziemia pokryta jest śniegiem i lodem, biała powierzchnia odbija promienie Słońca i zmniejsza nagrzewanie, tak że zachowuje się wieczna zmarzlina, inaczej mówiąc skały i podglebie pozostają zamarznięte. Jeśli natomiast następuje dodatnia fluktuacja temperatury przy powierzchni i letnia odwilż trwa co roku trochędłużej, to odsłonięty nagi grunt pochłaniający ciepło dłużej je zatrzymuje; ciepło przenika więc głębiej i narusza zmarzlinę, w efekcie „odpada denko” w lo- dowej beczułce i następuje odwodnienie, co z kolei oddziałuje na klimat.
POD WPŁYWEM
