De Sitter zaproponował, by astronomowie przebadali świstło z odległych mgławic w celu sprawdzenia, czy nie występuje przesunięcie ku czerwonemu krańcowi widma. W ciągu następnych pięciu lat przebadano systematycznie czterdzieści mgławic spiralnych. We wszystkich, z wyjątkiem czterech, stwierdzono mierzalne przesunięcie ku czerwieni, owe zaś cztery były najbliższymi sąsiadkami Drogi Mlecznej i z efektu Dopplera można było przewidzieć, iż w tych przypadkach „leniwej fali” nie da się wykryć odpowiednio dużego dryftu w prawo.Hubble posługując się stucalowym teleskopem w obserwatorium na Mount Wilson rozszerzył zasięg badań i wykrył, iż odległe mgławice spiralne nie tylko uciekają, lecz że prędkość ucieczki rośnie wraz z odległością. On też pierwszy utrzymywał stanowczo, że wszechświat się rozszerza.
PROPOZYCJA BADAŃ
