Gamow oszacował, że cała materia w zasięgu ówczesnego teleskopu dwustocalowego: Wielkiego Oka Stulecia na Mount Palomar » z galaktyk, gwiazd, planet itd. mieściła się w kuli zaledwie trzydzieści razy większej niż nasze Słońce. Przy takim zgęszczeniu każdy centymetr sześcienny przestrzeni zawierałby 100 milionów ton materii!„[…] dlaczego nasz wszechświat znalazł się w stanie tak ogromnego zgęszczenia i dlaczego zaczął się rozszerzać? Aby nie popaść w sprzeczności — matematycznie najprościej, a i najbezpieczniej byłcby odpowiedzieć na te pytania, że «wielki ścisk», który nastąpił we wczesnych dziejach naszego wszechświata, był rezultatem «zapaści», jaka wystąpiła jeszcze dawniej, i że obecnie rozszerzanie się jest po prostu elastycznym odskokiem, który zaczął się i chwilą, gdy sprężenie osiągnęło dopuszczalne maksimum.”