W roku 1957 radziecki statek oceanograficzny w drodze z Cejlonu do Zatoki Adeńskiej napotkał mnóstwo śniętych ryb unoszonych falą na obszarze ponad 60 tysięcy mil kwadratowych: tyle, ile wynosi całoroczny światowy połów komercyjny. Jedną z hipotez było, że katastrofę spowodował wytrysk jakichś wód o niskiej zawartości wolnego tlenu, jednakże badania Prądu Somalijskiego przyniosły inne wyjaśnienie. Prąd ten — jak ustalono — spływa na północ z prędkością siedmiu węzłów. W pewnym miejscu, nie dalej niż 10° od równika, zbadana temperatura wody na powierzchni wynosiła tylko 13°C (55,4°F) w stosunku do stałej 22°C (71,6°F). Obszar zimnowodny pokrywał się z długą na 200 mil strefą wysokiej śmiertelności ryb.
NISKA ZAWARTOŚĆ TLENU
