Płynna magma z wnętrza Ziemi przeciska się przez simę i sial i toruje sobie drogę przez kanały i szczeliny powstałe w skorupie ziemskiej. Jeśli są to pionowe kanały, tworzy się rodzaj czyraka czy karbun- kulu, który pęka jako kopulasty lub stożkowy wulkan. Jeśli chodzi o wzdłużne szczeliny, należałoby raczej mówić o skaleczeniach, z których sączy się lawa i formuje blizny w rodzaju owych górskich łańcuchów podmorskich na Atlantyku. Niekiedy wylew nie znajduje ujścia i stopiona materia wypełnia „kieszenie” w warstwach powierzchniowych, po czym stygnąc tworzy masywy granitowe, które z czasem odsłania erozja. Bywa też, że w „kieszeniach” gromadzą się gorące gazy — które uchodzą przez otwory lub pęknięcia w otaczających skałach.