Osadom, powstającym dzięki nafcie, mcżna było wskutek tego zapewnić pływalnie, zraszanie odświeżającym pyłem wodnym i świeżą żywność, ponieważ wodę z ujęć artezyjskich można było wykorzystać do rozbudowy systemów irygacji w starych oazach i zakładania nowych. Nappe Albienne, której źródła zasilające zostały poznane tak, że ich wydajność można mierzyć, tworzy pod Saharą zbiornik rozciągający się od leżących daleko na północy Gór Atlasu, Mauretanii na wybrzeżu Atlantyku, aż po Tunezję i Libię. Dalej na wschód znajduje się podobna formacja wodonośna — akwen pod Pustynią Nubijską — jest to warstwa piaskowca Afryki Równiko- wej sięgająca aż do Morza Śródziemnego, z wymytą wiatrem odkrywką w depresji Kattara, wielkości połowy Walii.