Magnetometr Marinera 2 zarejestrował obecność pól magnetycznych, które próbnik napotkał w przestrzeni międzyplanetarnej, natomiast w przelocie nad planetą nie stwierdził żadnego pola magnetycznego samej Wenus. Albo nie ma ona takiego pola w ogóle, albo jedynie bardzo słabe. Odkrycie to miało poważne implikacje dla naszej wiedzy o pochodzeniu pól magnetycznych, rotacji Wenus oraz temperatury na jej powierzchni, i sugerowało, choć ze znakiem zapytania że na Wenus niekoniecznie panują warunki wykluczające istnienie życia. Można by ewentualnie założyć, że wysokie temperatury, które badacze na Ziemi ustalili na podstawie analizy fal radiowych z Wenus, istnieją tylko w górnych warstwach atmosfery planety i spowodowane są jej intensywnym bombardowaniem przez promienie kosmiczne, nie dopuszczane na Ziemię przez pole magnetyczne.