Potem przedłużono ten czas o 31 grudnia 1959 roku. Przedsięwzięte pomiary należały do trzech głównych kategorii: (1) fizyki górnych warstw atmosfery łącznie z mierzeniem aktywności słonecznej i cząstek emitowanych przez Słońce, znajdujące się wówczas w maksimum plam; (2) wymiany ciepła i obiegu wody, co obejmowało meteorologię, oceanografię i glaciologię; (3) struktury oraz wnętrza Ziemi, co obejmowało pomiary sejsmiczne grawimetryczne oraz poprawki do oznaczonych długości i szerokości geograficznych. W projekcie wstępnym MRG (1954) zalecano użycie satelitów. Odpowiedziały na ten apel ZSRR i USA.